Иван почна да седи самостојно на 8 месечна возраст.И неговиот развој заглави кај седењето.До три и пол години,Иван не доби никакви подобрувања во моториката.И покрај физикалната терапијата,резултатите изостануваа.
Ова е Иван после 5 месеци АБР.
Friday, June 25, 2010
Wednesday, June 23, 2010
Неурогенеза на мозокот
Мозокот е најсложениот дел од човечкото тело.Тежи околу 1,5 килограми и е гнездо на интелегенцијата , интерпретатор на чувствата, иницијатор на подвижноста на телото ,контролор на однесувањето.Лежи во коскена школка и постојано се плакне со заштитна течност .Мозокот е извор на сите квалитети кои го дефиниринираат човекот.Мозокот е крунски дијамант на човечкото тело.
Векови наназад , научниците и филозофите се фасцинираа од мозокот ,но се до скоро мозокот беше третиран како скоро неразбирлив.Денес мозокот почнува да ги открива своите тајни.Во последните неколку декади научните открија и научија толку работи за мозокот колку што не успееја да научат во претходните векови.Тоа се должи на забрзаниот развој на неврологијата и бихевиоралната наука како и на развојот на новите истражувачки техники.На чело на овие истражувања е националниот институт за невролошки растројства и мозочен удар(NINDS) кој ги води и поддржува научните студии во Америка и низ светот.
До неодамна , невролозите сметаа дека со раѓањето човекот ги добива сите нервни клетки кои му се потребни за цел живот.Во детството можно е да се продуцираат некои нови неврони кои ќе помогнат во изградбата на патишта за комуникација помеќу различни делови од мозокот.Тоа во што веруваа научниците е штом еднаш се направени тие патишта , додавањето на нови неурони може само да го наруши протокот на информации и да го онеспособи комуникацискиот систем на мозокот.
Во 1962 година научникот Џозеф Алтман прв го заниша ова верување.Тој откри докази на неурогенеза(раѓање на нови неурони) во хипокампусот на возрасен глушец.Подоцна тој изнесува дека новонастанатите неурони патувале од местото на настанување во хипокампусот до другите делови на мозокот.
Во 1979 друг научник, Мајкл Каплан го потврдува откритието на Алтман , и во 1983 година открива претходници на неурони во големиот мозокот на возрасен мајмун.
Овие откритија ги изненадија научните , кои не веруваа дека истата неурогенеза е можна и во човечкиот мозок.Но во раните осумдесетти , еден научник кој се обидуваше да открие како птиците пеат , своето истражување го насочи кон неурогензата на возрасен мозок кај птиците.И така , после серија експерименти Фернандо Нотебохн и неговиот истражувачки тим покажаа дека бројот на неурони во големиот мозок на мажјакот канаринец драстично се зголемува во сезоната за парење.Тоа зголемување се случувало во време на парење, кога канаринецот морал да научи нови песни, за да биде попривлечен за женката.
Зошто мозокот на птиците додава нови неурони баш во тоа време кога треба да се учат нови песни? Нотебохм верувал дека тоа е така заради тоа што во новите неурони ќе се зачуваат новите песни и ќе направат нови патишта во големиот мозок кој е одговорен за сложените функции.Овие нови неурони го овозможуваат учењето.Ако птиците можат да создаваат нови неурони кои ќе му помогната да учат и запомнуваат нови работи, Нотебохн помисли дека и мозокот на цицачите ја има истата способност.
Другите научници веруваа дека тоа не е можно кај цицачите, но Елизабет Гоулд подоцна открива докази на новородени неурони во различни делови од мозокот на мајмуните, а Фред Гег и Петер Ериксон покажаа дека возрасниот мозок на човекот може да произведе нови неурони во слични делови од мозокот како кај мајмунот.
За некои научници , неурогенезатакај возрасен мозок е сеуште недокажана теорија.
Thursday, June 10, 2010
GMFCS- класификација на децата со церебрална парализа
Gross Motor Function Classification System , проширен и ревидиран
The Gross Motor Function Classification System (GMFCS) за церебрална парализа е базиран врз основа на само-иницирачките движење, со акцент на седењето, поместувањето и движењето. Кога дефиниравме систем на класификација во пет нивоа, нашиот примарен критериум беше дека разликите помеѓу нивоата мора да имаат значење во секојдневниот живот. Разграничувањата се базираат на функционалните ограничувања, потребата за рачни уреди за движење (како што се прооодувалки, патерици, или бастун) или на уреди со тркала, како и во многу помал обем, квалитетот на движење. Разликите помеѓу нивоата I и II не се толку изразени како дистинкции меѓу другите нивоа, особено за доенчиња помали од 2 години. Напредниот GMFCS (2007) вклучува возрасна група за млади од 12-18 години и нагласува концепти својствени за Меѓународната Класификација на Функционирање, Инвалидитет и Здравје (МКФ) на Светската здравствена организација . Во фокусот на GMFCS e детерминирање на нивото кое најдобро ги опишува момнеталните способности и ограничувања во моторните функции на детето или адолесцентот. Акцентот е ставен на вообичаеното однесување во домот, училиштето и поставувањето во заедницата (т.е., она што го прават), а не на она што се знае дека се способни да го направат (нивните можности). Затоа е важно да се класифицираат сегашните достигнувања во бруто моторните функција и да не се вклучуваат оценки за квалитетот на движење или прогноза за подобрување на состојбата. Насловот на секое ниво е методот на движење кој е најкарактеристичен за перформансите после 6 годишна возраст. Описите на функционалните способности и ограничувања за секоја возрасна група се широки и немаат за цел да ги опишат сите аспекти на функцијата на одделни деца / млади. На пример, дете со hemiplegia кое не е во можност да лази на
неговите раце и колена, но одговара на описот на Ниво I (т.е., може да го повлечат за да стои и да чекори), ќе биде класифицирано во Ниво I. Класификацијата е подредувачка, без импликации дека растојанијата меѓу нивоа се сметаат за еднакви или дека
децата и младинците со церебрална парализа се подеднакво дистрибуирана низ петте нивоа. Предвиден е и краток преглед на разликите помеѓу секој пар на нивиа за да помогне во одредувањето на нивото кое најмногу одговара на тековната бруто моторни функција на детето. Бидејки манифестациите на бруто моторни функции се зависни од возраста, особено во текот на раното детство за секое ниво, се предвидени посебна описи во неколку возрасни групи. За деца помлади од 2 години треба да се смета нивните корегирана возраст, ако тие се предвреме родени. Описите за возрасните групи од 6-12 година и 12 до 18 година го одразуваат и влијанието на факторите на животната средина (на пример, растојанија до училиштето и заедницата) и личните фактори (на пример, побарувачка за енергија и социјални параметри) врз методите за движење. Направен е обид да се нагласат способностите повеќе отколку ограничувањата. Така, како општ принцип, бруто моторната функција
децата и младите кои се способни да ги вршат функциите опишани во одредено ниво најверојатно ќе биде
класифицирана на или над тоа ниво на функција. Спротивно на тоа, бруто моторната функција на децата и младите кои не можат да ги исполнат барањата опишани во одредено ниво треба да се класифицира под тоа ниво на функција.
Дефиниции на поимите кои се користат:
Проодувалка со телесна подршка – Направа за движење која ги придржува карлицата и трупот. Детето се поставува во оваа направа од страна на друго лице.
Рачен уред за движење – бастун, патерици, предни и задни проодувалки кои не го придржуваат трупот за време на движењето.
Физичка помош - друго лице рачно им помага на децата / младите да се движат.
Подвижност со напојување- детето/адолесцентот контролира џојстик или електричен прекинувач кој му обозможува независно движење со количка, скутер или друг вид направа со напојување.
Самоуправувачка рачна количка- детето активно ги користи рацете и нозете или рацете за буткање на тркалата на количката.
Транспортирање - Друго лице рачно турка уред (на пример, инвалидска количка, шетач, или детска количка) за да го придвижи детето од едно место до друго.
Чекорење - Освен ако не е поинаку назначено, не користи никаква телесна помош од друго лице или било какви рачни уреди за движење.
Движење на тркала - Се однесува на секој вид на уред со тркала кои овозможува движење (на пример, шетач, рачна
инвалидска количка, или инвалидска количка со напојување).
Општи наслови на секое ниво
Ниво I - Чекорење без ограничувања
Ниво II - Чекорење со ограничување
НИВО III - Чекорење користејќи рачен уред за движење
НИВО IV - Авто-мобилност со ограничувања; може да го користи подвижност со напојување
НИВО V – Транспортирање во рачна инвалидска количка
Разлики меѓу поедини нивоа
Дистинкции меѓу нивоа I и II - Во споредба со децата и младите во Ниво I, децата и младите во Ниво II имаат ограничувања во одењето на долги растојанија и одржување на рамнотежата; може да имаат потреба за рачен уред за движење кога прв пат учат да одат, може да користат уред на тркала кога патуваат на долги растојанија надвор; имаат потреба од користење на
оградата за одење нагоре и надолу по скали, и не се толку способни за трчање и скокање.
Дистинкции меѓу нивоа II и III - Деца и младите во Ниво II се способни за одење без рачни уреди по возраст од 4 години (иако тие можат да изберат да користат некое). Децата и младите на ниво III имаат потреба од
рачни уреди за движење во затворен простор и употреба на самоуправувачка рачна количка на отворено.
Дистинкции меѓу нивоа III и IV - Децата и младите на ниво III седат сами или бараат мала надворешна поддршка за да седат, посамостојни се во стоење и одат со рачни уреди за движење.
Децата и младите во Ниво IV функција седат (обично поддржано), но само-мобилноста е ограничена. Децата и младите во Ниво IV се со поголема веројатност да бидат транспортирани во инвалидска количка или да употребуваат уред на напојување.
Дистинкции меѓу нивоа IV и V - Децата и младите на ниво V имаат тешки ограничувања во контролата на главата и трупот и бараат голема технолошка и физичка помош. Авто-мобилност се постигнува само ако детето научи да управува инвалидска количка на напојување.
GMFCS НИВОА
Пред Вториот роденден
Ниво1: Детето може да седи самостојно, од лежечка положба да да се исправи до седчка положба.Кога седи рацете не му се потредби на потпора , па со нив може да си игра со играчки..Лази на стомак(се влечка) и четвороношки, во состојба е да стане држејќи се за мебелот.Помеѓу 18 месеци и 2 годи може да прооди без проодувалка.
Ниво2: Детето седи на под, но најверојатно му се подребни рацете за потпора и одржување рамнотежа. Може да лази на стомак или лази четвороношки.Може да се фати за мебел и да се исправи.
Ниво3: Детето седи на под со потпора на долниот дел од грбот.Лази са стомак и може да се заврти на стомак.
Ниво4: Детето има контрола на глава, но за седење има потреба од потпора на цел грб.Се врти на грб и стомак.
Ниво5:. Детето не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) или да ја крене главата кога лежи на стомак и кога седи.Потребна е помош од возрасен за да се заврти.
Помеѓу втор и четврти роденден
Ниво1: Детето може да седи самостојно, рацете не му се потредби на потпора , па со нив може да си игра со играчки.Само доаѓа до седечка положба , стои самостојно, оди самостојно.
Ниво2: Детето седи на под, но може да има проблем со рамнотежата кога рацете ги користи за нешто друго , од лежечка положба да се исправи до седечка положба самостојно.Лази самостојно(на стомак и четвороношки), може да се исправи држејчи с еза мебел. Оди со помош на проодувалка
Ниво3: Детето седи на под со скрстени нозе,можно е д аима потреба од помош на возрасен како би се осигурала безбедност..Лази(се влечка) на стомак или лази четвороношки.Може да се исправи и са оди со проодувалка, кратко растојание.
Ниво 4: Детето седи на под, ги користио рацете за одржување рамнотежа и за потпора. Често потребна е адаптирана направи за седење и стоење.Се достигнува некој степен на самостојна подвижност преку, вртење, лазење на стомак(влечкање) или лазење на раце и колена без запазување на реципроцитетот на движење на нозете(една па друга)
Ниво 5: Детето не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) .Моторните функции се ограничени .Функционалните ограничувања при седење и стоење не може да се надминат дури ни преку користење соодветна опрема и технологија за помош.Детето од ниво 5 нема никакви знаци на самостојни движења.
Помеѓу четврти и шести роденден
Ниво 1 : Детето може да седне на стол и да слезе од стол без помош.Оди самсотојно, се качува по скали.Имаат спосбност за трчање и скокање.
Ниво 2 : Детето може да седи на стол, рацете му се слободни за профаќање предмети.Детето може да стане, да се исправи од седечка положба(на под или на стол), користејќи ги притоа рацете за да поттруне и потпре.Може да оди самостојно на рамно, но кратко .Може да се качува по скали со придржување за оградата.Не може да скока и ниту пак да трча.
Ниво3: Детето седи на стол , но потребна е потопра на долниот дел од грбот.Може да седне на стол и да слезе од стол коростијки стабилна површина како потпора.Оди(на рамно) со помош на рачен уред за движење, а се качува по скали со помош од возрасен.На поголеми растојанија најчесто детето се пренесува во количка.
Ниво4: Детето седи на стол , но потребан му е потпора на цел грб за одржување контола на глава и труп.Седнува во тсол со помош од возрасен , станува од стол со помош од возрасен .Може да оди со проодувалка на кратки растојанија, и на рамна површина, но со придружна од возрасен бидејќи не може да се заврти и има проблем да орджи рамнотежа на помалку рамен терен.Детето може да постигне самостојна подвижност доколку научи да управува со количка на напојување..
Ниво5: Детето не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) .Моторните функции се ограничени .Функционалните ограничувања при седење и стоење не може да се надминат дури ни преку користење соодветна опрема и технологија за помош.Детето од ниво 5 нема никакви знаци на самостојни движења.
Помеѓу шести и дванаести роденден
Ниво1: Детето оди самостојно, оди само во школо, излегува надвор, се дружи.Се качува и слегува по скали самостојно без да се држи за ограда.Скока, трча но има одредени ограничувања во брзината,рамнотежата и координацијата:може да учествувавата во различни физички активности.
Ниво2: Детето оди самостојно, но има проблем на подолги растојанија, иам проблем со одржување рамнотежа на нерамни терени, кога нешто носи во раце, во гужва..Се качува по скали , со придржување за ограда или со помош од возрасен ако нема ограда.Во надворешна средина, детето оди со помош (бастун или сл.) или доколку се работи за подолги растојанија транспортот е во количка.Во најдобар случај имаат минимална успех при скокање или трчање.
Ниво3: Детето оди со помош (бастун или сл)Во седечка положба имаат потреба од ремен како потппора на карлица.Од седечка положба може да стане со помош.на долги растојанија, транспорт со количка.Може да се качува по скали со потпора на ограда и помош од возрасен.
Ниво4: Детето седи во стол адаптиран за потпора и контрола на грб и карлица,потребна е помош од друго лице за придвижување.Дома, можно е да постигне некој степен на мобилност на под преку вртење, лазење, вечкање.На кратки растојанија може да оди со проодувалка со телесна потпора.Надвор, во социјална средина и на подолги растиојанија детето се пренесува со количка
Ниво5: Детето не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) ниту пак да воспостави конторла над рацете и нозете .Моторните функции се ограничени .Функционалните ограничувања при седење и стоење не може да се надминат дури ни преку користење соодветна опрема и технологија за помош.Детето од ниво 5 нема никакви знаци на самостојни движења.Потребна е постојана физичка помош за сите активности. Авто-мобилност се постигнува само ако детето научи да управува инвалидска количка на напојување
Помеѓу дванаесет и осумнасет години
Ниво1: Младиот човек оди самостојно, оди само во школо, излегува надвор, се дружи.Се качува и слегува по скали самостојно без да се држи за ограда.Скока, трча но има одредени ограничувања во брзината,рамнотежата и координацијата:може да учествувавата во различни физички активности по свој избор.
Ниво2: Младиот човек скоро секаде може да се движи самостојно.Во одредени сулови ккао што се нерамни терени, височинки, подолги растојанија , временски услови може да влијаат на степенот на подвижност.Кога оди во школо или на работаможе да користи бастун (или сл.) за потпора и безбедност.за долги растојанија, моно е да користи инвалидска количка како средство за движење. Се качува по скали , со придржување за ограда или со помош од возрасен ако нема ограда.Ограничувањето во моторните функции оневожмозува спорт и други физички активности, освен во случај кога има адаптирани услаови за личноста.
Ниво3: Младиот човек оди со помош (бастун или сл)Во седечка положба имаат потреба од ремен како потппора на карлица.Од седечка положба може да стане со помош.на долги растојанија, транспорт со количка.Може да се качува по скали со потпора на ограда и помош од возрасен.Во школо или на работа оди со помош на количка .
Ниво4: Младиот човек најчесто сам управува со инвалидаскјата количка. Седи во стол адаптиран за потпора и контрола на грб и карлица,потребна е помош од друго лице(1 или 2) за придвижување.Дома, можно е да постигне некој степен на мобилност на под преку вртење, лазење, вечкање.На кратки растојанија може да оди со проодувалка со телесна потпора.Надвор, во социјална средина и на подолги растиојанија детето се пренесува со количка(управувана од друго лице или лично).
Ниво5: Младиот човек не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) ниту пак да воспостави конторла над рацете и нозете .Моторните функции се ограничени .Функционалните ограничувања при седење и стоење не може да се надминат дури ни преку користење соодветна опрема и технологија за помош.Детето од ниво 5 нема никакви знаци на самостојни движења.Потребна е постојана физичка помош за сите активности. За пренесување потребна е помош од 2 лица или специјален лифт.Авто-мобилност се постигнува само ако детето научи да управува инвалидска количка на напој.
The Gross Motor Function Classification System (GMFCS) за церебрална парализа е базиран врз основа на само-иницирачките движење, со акцент на седењето, поместувањето и движењето. Кога дефиниравме систем на класификација во пет нивоа, нашиот примарен критериум беше дека разликите помеѓу нивоата мора да имаат значење во секојдневниот живот. Разграничувањата се базираат на функционалните ограничувања, потребата за рачни уреди за движење (како што се прооодувалки, патерици, или бастун) или на уреди со тркала, како и во многу помал обем, квалитетот на движење. Разликите помеѓу нивоата I и II не се толку изразени како дистинкции меѓу другите нивоа, особено за доенчиња помали од 2 години. Напредниот GMFCS (2007) вклучува возрасна група за млади од 12-18 години и нагласува концепти својствени за Меѓународната Класификација на Функционирање, Инвалидитет и Здравје (МКФ) на Светската здравствена организација . Во фокусот на GMFCS e детерминирање на нивото кое најдобро ги опишува момнеталните способности и ограничувања во моторните функции на детето или адолесцентот. Акцентот е ставен на вообичаеното однесување во домот, училиштето и поставувањето во заедницата (т.е., она што го прават), а не на она што се знае дека се способни да го направат (нивните можности). Затоа е важно да се класифицираат сегашните достигнувања во бруто моторните функција и да не се вклучуваат оценки за квалитетот на движење или прогноза за подобрување на состојбата. Насловот на секое ниво е методот на движење кој е најкарактеристичен за перформансите после 6 годишна возраст. Описите на функционалните способности и ограничувања за секоја возрасна група се широки и немаат за цел да ги опишат сите аспекти на функцијата на одделни деца / млади. На пример, дете со hemiplegia кое не е во можност да лази на
неговите раце и колена, но одговара на описот на Ниво I (т.е., може да го повлечат за да стои и да чекори), ќе биде класифицирано во Ниво I. Класификацијата е подредувачка, без импликации дека растојанијата меѓу нивоа се сметаат за еднакви или дека
децата и младинците со церебрална парализа се подеднакво дистрибуирана низ петте нивоа. Предвиден е и краток преглед на разликите помеѓу секој пар на нивиа за да помогне во одредувањето на нивото кое најмногу одговара на тековната бруто моторни функција на детето. Бидејки манифестациите на бруто моторни функции се зависни од возраста, особено во текот на раното детство за секое ниво, се предвидени посебна описи во неколку возрасни групи. За деца помлади од 2 години треба да се смета нивните корегирана возраст, ако тие се предвреме родени. Описите за возрасните групи од 6-12 година и 12 до 18 година го одразуваат и влијанието на факторите на животната средина (на пример, растојанија до училиштето и заедницата) и личните фактори (на пример, побарувачка за енергија и социјални параметри) врз методите за движење. Направен е обид да се нагласат способностите повеќе отколку ограничувањата. Така, како општ принцип, бруто моторната функција
децата и младите кои се способни да ги вршат функциите опишани во одредено ниво најверојатно ќе биде
класифицирана на или над тоа ниво на функција. Спротивно на тоа, бруто моторната функција на децата и младите кои не можат да ги исполнат барањата опишани во одредено ниво треба да се класифицира под тоа ниво на функција.
Дефиниции на поимите кои се користат:
Проодувалка со телесна подршка – Направа за движење која ги придржува карлицата и трупот. Детето се поставува во оваа направа од страна на друго лице.
Рачен уред за движење – бастун, патерици, предни и задни проодувалки кои не го придржуваат трупот за време на движењето.
Физичка помош - друго лице рачно им помага на децата / младите да се движат.
Подвижност со напојување- детето/адолесцентот контролира џојстик или електричен прекинувач кој му обозможува независно движење со количка, скутер или друг вид направа со напојување.
Самоуправувачка рачна количка- детето активно ги користи рацете и нозете или рацете за буткање на тркалата на количката.
Транспортирање - Друго лице рачно турка уред (на пример, инвалидска количка, шетач, или детска количка) за да го придвижи детето од едно место до друго.
Чекорење - Освен ако не е поинаку назначено, не користи никаква телесна помош од друго лице или било какви рачни уреди за движење.
Движење на тркала - Се однесува на секој вид на уред со тркала кои овозможува движење (на пример, шетач, рачна
инвалидска количка, или инвалидска количка со напојување).
Општи наслови на секое ниво
Ниво I - Чекорење без ограничувања
Ниво II - Чекорење со ограничување
НИВО III - Чекорење користејќи рачен уред за движење
НИВО IV - Авто-мобилност со ограничувања; може да го користи подвижност со напојување
НИВО V – Транспортирање во рачна инвалидска количка
Разлики меѓу поедини нивоа
Дистинкции меѓу нивоа I и II - Во споредба со децата и младите во Ниво I, децата и младите во Ниво II имаат ограничувања во одењето на долги растојанија и одржување на рамнотежата; може да имаат потреба за рачен уред за движење кога прв пат учат да одат, може да користат уред на тркала кога патуваат на долги растојанија надвор; имаат потреба од користење на
оградата за одење нагоре и надолу по скали, и не се толку способни за трчање и скокање.
Дистинкции меѓу нивоа II и III - Деца и младите во Ниво II се способни за одење без рачни уреди по возраст од 4 години (иако тие можат да изберат да користат некое). Децата и младите на ниво III имаат потреба од
рачни уреди за движење во затворен простор и употреба на самоуправувачка рачна количка на отворено.
Дистинкции меѓу нивоа III и IV - Децата и младите на ниво III седат сами или бараат мала надворешна поддршка за да седат, посамостојни се во стоење и одат со рачни уреди за движење.
Децата и младите во Ниво IV функција седат (обично поддржано), но само-мобилноста е ограничена. Децата и младите во Ниво IV се со поголема веројатност да бидат транспортирани во инвалидска количка или да употребуваат уред на напојување.
Дистинкции меѓу нивоа IV и V - Децата и младите на ниво V имаат тешки ограничувања во контролата на главата и трупот и бараат голема технолошка и физичка помош. Авто-мобилност се постигнува само ако детето научи да управува инвалидска количка на напојување.
GMFCS НИВОА
Пред Вториот роденден
Ниво1: Детето може да седи самостојно, од лежечка положба да да се исправи до седчка положба.Кога седи рацете не му се потредби на потпора , па со нив може да си игра со играчки..Лази на стомак(се влечка) и четвороношки, во состојба е да стане држејќи се за мебелот.Помеѓу 18 месеци и 2 годи може да прооди без проодувалка.
Ниво2: Детето седи на под, но најверојатно му се подребни рацете за потпора и одржување рамнотежа. Може да лази на стомак или лази четвороношки.Може да се фати за мебел и да се исправи.
Ниво3: Детето седи на под со потпора на долниот дел од грбот.Лази са стомак и може да се заврти на стомак.
Ниво4: Детето има контрола на глава, но за седење има потреба од потпора на цел грб.Се врти на грб и стомак.
Ниво5:. Детето не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) или да ја крене главата кога лежи на стомак и кога седи.Потребна е помош од возрасен за да се заврти.
Помеѓу втор и четврти роденден
Ниво1: Детето може да седи самостојно, рацете не му се потредби на потпора , па со нив може да си игра со играчки.Само доаѓа до седечка положба , стои самостојно, оди самостојно.
Ниво2: Детето седи на под, но може да има проблем со рамнотежата кога рацете ги користи за нешто друго , од лежечка положба да се исправи до седечка положба самостојно.Лази самостојно(на стомак и четвороношки), може да се исправи држејчи с еза мебел. Оди со помош на проодувалка
Ниво3: Детето седи на под со скрстени нозе,можно е д аима потреба од помош на возрасен како би се осигурала безбедност..Лази(се влечка) на стомак или лази четвороношки.Може да се исправи и са оди со проодувалка, кратко растојание.
Ниво 4: Детето седи на под, ги користио рацете за одржување рамнотежа и за потпора. Често потребна е адаптирана направи за седење и стоење.Се достигнува некој степен на самостојна подвижност преку, вртење, лазење на стомак(влечкање) или лазење на раце и колена без запазување на реципроцитетот на движење на нозете(една па друга)
Ниво 5: Детето не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) .Моторните функции се ограничени .Функционалните ограничувања при седење и стоење не може да се надминат дури ни преку користење соодветна опрема и технологија за помош.Детето од ниво 5 нема никакви знаци на самостојни движења.
Помеѓу четврти и шести роденден
Ниво 1 : Детето може да седне на стол и да слезе од стол без помош.Оди самсотојно, се качува по скали.Имаат спосбност за трчање и скокање.
Ниво 2 : Детето може да седи на стол, рацете му се слободни за профаќање предмети.Детето може да стане, да се исправи од седечка положба(на под или на стол), користејќи ги притоа рацете за да поттруне и потпре.Може да оди самостојно на рамно, но кратко .Може да се качува по скали со придржување за оградата.Не може да скока и ниту пак да трча.
Ниво3: Детето седи на стол , но потребна е потопра на долниот дел од грбот.Може да седне на стол и да слезе од стол коростијки стабилна површина како потпора.Оди(на рамно) со помош на рачен уред за движење, а се качува по скали со помош од возрасен.На поголеми растојанија најчесто детето се пренесува во количка.
Ниво4: Детето седи на стол , но потребан му е потпора на цел грб за одржување контола на глава и труп.Седнува во тсол со помош од возрасен , станува од стол со помош од возрасен .Може да оди со проодувалка на кратки растојанија, и на рамна површина, но со придружна од возрасен бидејќи не може да се заврти и има проблем да орджи рамнотежа на помалку рамен терен.Детето може да постигне самостојна подвижност доколку научи да управува со количка на напојување..
Ниво5: Детето не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) .Моторните функции се ограничени .Функционалните ограничувања при седење и стоење не може да се надминат дури ни преку користење соодветна опрема и технологија за помош.Детето од ниво 5 нема никакви знаци на самостојни движења.
Помеѓу шести и дванаести роденден
Ниво1: Детето оди самостојно, оди само во школо, излегува надвор, се дружи.Се качува и слегува по скали самостојно без да се држи за ограда.Скока, трча но има одредени ограничувања во брзината,рамнотежата и координацијата:може да учествувавата во различни физички активности.
Ниво2: Детето оди самостојно, но има проблем на подолги растојанија, иам проблем со одржување рамнотежа на нерамни терени, кога нешто носи во раце, во гужва..Се качува по скали , со придржување за ограда или со помош од возрасен ако нема ограда.Во надворешна средина, детето оди со помош (бастун или сл.) или доколку се работи за подолги растојанија транспортот е во количка.Во најдобар случај имаат минимална успех при скокање или трчање.
Ниво3: Детето оди со помош (бастун или сл)Во седечка положба имаат потреба од ремен како потппора на карлица.Од седечка положба може да стане со помош.на долги растојанија, транспорт со количка.Може да се качува по скали со потпора на ограда и помош од возрасен.
Ниво4: Детето седи во стол адаптиран за потпора и контрола на грб и карлица,потребна е помош од друго лице за придвижување.Дома, можно е да постигне некој степен на мобилност на под преку вртење, лазење, вечкање.На кратки растојанија може да оди со проодувалка со телесна потпора.Надвор, во социјална средина и на подолги растиојанија детето се пренесува со количка
Ниво5: Детето не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) ниту пак да воспостави конторла над рацете и нозете .Моторните функции се ограничени .Функционалните ограничувања при седење и стоење не може да се надминат дури ни преку користење соодветна опрема и технологија за помош.Детето од ниво 5 нема никакви знаци на самостојни движења.Потребна е постојана физичка помош за сите активности. Авто-мобилност се постигнува само ако детето научи да управува инвалидска количка на напојување
Помеѓу дванаесет и осумнасет години
Ниво1: Младиот човек оди самостојно, оди само во школо, излегува надвор, се дружи.Се качува и слегува по скали самостојно без да се држи за ограда.Скока, трча но има одредени ограничувања во брзината,рамнотежата и координацијата:може да учествувавата во различни физички активности по свој избор.
Ниво2: Младиот човек скоро секаде може да се движи самостојно.Во одредени сулови ккао што се нерамни терени, височинки, подолги растојанија , временски услови може да влијаат на степенот на подвижност.Кога оди во школо или на работаможе да користи бастун (или сл.) за потпора и безбедност.за долги растојанија, моно е да користи инвалидска количка како средство за движење. Се качува по скали , со придржување за ограда или со помош од возрасен ако нема ограда.Ограничувањето во моторните функции оневожмозува спорт и други физички активности, освен во случај кога има адаптирани услаови за личноста.
Ниво3: Младиот човек оди со помош (бастун или сл)Во седечка положба имаат потреба од ремен како потппора на карлица.Од седечка положба може да стане со помош.на долги растојанија, транспорт со количка.Може да се качува по скали со потпора на ограда и помош од возрасен.Во школо или на работа оди со помош на количка .
Ниво4: Младиот човек најчесто сам управува со инвалидаскјата количка. Седи во стол адаптиран за потпора и контрола на грб и карлица,потребна е помош од друго лице(1 или 2) за придвижување.Дома, можно е да постигне некој степен на мобилност на под преку вртење, лазење, вечкање.На кратки растојанија може да оди со проодувалка со телесна потпора.Надвор, во социјална средина и на подолги растиојанија детето се пренесува со количка(управувана од друго лице или лично).
Ниво5: Младиот човек не е во состојба да ја одржи контролта на главата и трупот(да се избори со гравитацијата) ниту пак да воспостави конторла над рацете и нозете .Моторните функции се ограничени .Функционалните ограничувања при седење и стоење не може да се надминат дури ни преку користење соодветна опрема и технологија за помош.Детето од ниво 5 нема никакви знаци на самостојни движења.Потребна е постојана физичка помош за сите активности. За пренесување потребна е помош од 2 лица или специјален лифт.Авто-мобилност се постигнува само ако детето научи да управува инвалидска количка на напој.
Saturday, June 5, 2010
Wednesday, June 2, 2010
ABR може да го промени вашиот живот
Како што животот не е бајка така и ABR не е магија , но сепак нуди реално решение за состојби кои на некои луѓе животот им го прават вистински кошмар.
ABR е единтсвена програма за рехабилитација за деца и млади со церебрална паралиа и други состојби кои настанале заради повреда на мозок , изградена врз биомеханичка основа. Од биомеханичка гледна точка церебрална парализа е нарушување на движењата и држењето на телото.Ако одблиску ги набљудуваме горенаведените состојби ќе видиме дека децата немаат проблем само со движењето.Многу често овие состојби ги пратат долга листа на други проблеми пневмонија, констипација, проблеми со дишење, дигестивни проблеми,отежнато џвакање на храната,отежнато голтање,чести повраќања,проблеми со говор....Зошто е тоа така?Одговорот на ова прашање го дава ABR.Во првите 48 часа после мозочен удар најмногу страдаат меките ткива од мазната мускулатура на внатрешните органи кои се наоѓаат во трупот.Всушност сите органи , освен срцето кој е напречно пругаст муслкул, се мазни мускули.Миофациата, претставува еден вид мембрана која ја одржува формата на целото тело и е директно одговорна за нормалната сосотјба на мускулоскелеторниот систем(ефект што го има и белузлавата мембрана на грејпфрутот).ABR главниот акцент го става на јакнењето на миофацијата и сите меки ткива од органите кои се наоѓаат во трупот.
Целта на ABR е опоравување на моторните функции спонтано,преку обновување на мускулоскелеторниот систем и повраќање на био-електричните сигнали кои протекуваат помеѓу мускулите и мозокот.
Најголем број од постоечките методи за рехабилитација се состојат од специфични вежби за раце и нозе, чија главна цел е да се добие каква таква функција.Многу често резулатите се минимални,а функциите секогаш имаат ограничувања.Ограничувањата настануваат заради состојбата во која се наоѓа мускулоскелеторниот систем.
ABR покажува дека нормализирањето на мускулоскелеторниот систем ќе доведе до моторна функција . ABR смета дека потребните информации за биомеханичка рехабилитација се запишани директно на мускулоскелеторниот систем.
ШТО Е ABR?
Кај лицата со церебрална парализа и други состојби , проблемот не есамо во подвижноста на екстремитетите.Проблемот е во целото тело и во сите сврзни ткива. Основните структури на телото како вратот,трупот и абдоменот имаат намален волумен и намалени пропорции, а тоа неизбежно води до слаба функција на екстремитетите.
Зошто е тоа така?
Замислете една топка со линии во ширина и должина.Кога топката е надуена линиите имаат убава форма.Ако ја издишиме топката убавите линии ќе се извиткаат и заплеткаат.На ист начин е погодена структурата на телото на лицата со посебни потреби.Преку ослабувањето на мускулатурата на внатрешните меки ткива, значително се пореметува врската меѓу коските и зглобовите.Коските и зглобовите служат како рамка на целокупната телесна структура, тие се нејзина потпора.
Со нарушување на нивната нормална положба доаѓа до деформирање, искривување на соодветните мускули и нерви кои го пратат скелетот.Крен резултат- мускулите не можат правилно да го спроведат електричниот сигнал кој доаѓа од мозокот, а со тоа и целокупното управување на телото преку централниот нервен сиситем станува невозможно.
ABR нуди решение за поширок спектар проблеми како што се
Општа здравствена сосотојба
Подобрување на општата здравствена состојба , подобрување на дишењето,голтањето,џвакањето,пневмонија, дигестивни проблеми, констипација,болки.....
Различни ментални сосотојби:
Хиперактивност, проблеми со концентрација и внимание, напади,интелектуално заостанување.....
Структурални состојби:
Сколиоза, дисликација на колкови.......
Моторни функции:
Различни нивоа на спастицитет,тонус на мускулите,слабост на зглобовите која предизвикува ограничувања на моторните функции (од мали нарушувања на фината моторика, до висок степен на ригидност).
Сите овие ограничувања не водат кон еден заеднички проблем- слабост на внатрешниот тонус на телото..Нашиот метод ќе ги зајакне како површинските слоеви,од кожата до коските,така и слоевите кои се наоѓаат најдлабоко во телото.Во тој смисол ние зајакнуваме се.
На тој начин се добива широк спектар на подобрувања подобрен вид, подобрена контрола на очите,концентрација,говор,слух,дишење,дигестија,моторни функции,ослободување од болка,јакнење на зглобови....
ЗАКОН НА ПРИРОДАТА
При јакнење на тонусот на телото Биомеханичката рехабилитација ги користи законите на природата.Ние имаме една поговорка Никој учен не се родил.И тоа е точно така.
Не постои новороденче кое оди и зборува.Дури и кај здрави деца целокупниот психо-моторен развој поминува низ неколку фази контрола на глава, седење,лазење, стоење итн...Овие фази се поврзани со промените кои настануваат во телото во време од 12 месеци нормален развој.
Затоа безразлика на која возраст е пациенот кога започнува со ABR мора да се следат природните фази на развој на здраво новороденче.
Опоравувањето на телесниот тонус не се случува преку ноќ.
Меѓутоа со интензивна примена на ABR по 3 часа на ден напредокот не изостанува.Методот е практичен и спроведлив во домашни услови, се што ви треба се вашите раце.
ABR не користи медикаменти од никаков тип.
ABR е единтсвена програма за рехабилитација за деца и млади со церебрална паралиа и други состојби кои настанале заради повреда на мозок , изградена врз биомеханичка основа. Од биомеханичка гледна точка церебрална парализа е нарушување на движењата и држењето на телото.Ако одблиску ги набљудуваме горенаведените состојби ќе видиме дека децата немаат проблем само со движењето.Многу често овие состојби ги пратат долга листа на други проблеми пневмонија, констипација, проблеми со дишење, дигестивни проблеми,отежнато џвакање на храната,отежнато голтање,чести повраќања,проблеми со говор....Зошто е тоа така?Одговорот на ова прашање го дава ABR.Во првите 48 часа после мозочен удар најмногу страдаат меките ткива од мазната мускулатура на внатрешните органи кои се наоѓаат во трупот.Всушност сите органи , освен срцето кој е напречно пругаст муслкул, се мазни мускули.Миофациата, претставува еден вид мембрана која ја одржува формата на целото тело и е директно одговорна за нормалната сосотјба на мускулоскелеторниот систем(ефект што го има и белузлавата мембрана на грејпфрутот).ABR главниот акцент го става на јакнењето на миофацијата и сите меки ткива од органите кои се наоѓаат во трупот.
Целта на ABR е опоравување на моторните функции спонтано,преку обновување на мускулоскелеторниот систем и повраќање на био-електричните сигнали кои протекуваат помеѓу мускулите и мозокот.
Најголем број од постоечките методи за рехабилитација се состојат од специфични вежби за раце и нозе, чија главна цел е да се добие каква таква функција.Многу често резулатите се минимални,а функциите секогаш имаат ограничувања.Ограничувањата настануваат заради состојбата во која се наоѓа мускулоскелеторниот систем.
ABR покажува дека нормализирањето на мускулоскелеторниот систем ќе доведе до моторна функција . ABR смета дека потребните информации за биомеханичка рехабилитација се запишани директно на мускулоскелеторниот систем.
ШТО Е ABR?
Кај лицата со церебрална парализа и други состојби , проблемот не есамо во подвижноста на екстремитетите.Проблемот е во целото тело и во сите сврзни ткива. Основните структури на телото како вратот,трупот и абдоменот имаат намален волумен и намалени пропорции, а тоа неизбежно води до слаба функција на екстремитетите.
Зошто е тоа така?
Замислете една топка со линии во ширина и должина.Кога топката е надуена линиите имаат убава форма.Ако ја издишиме топката убавите линии ќе се извиткаат и заплеткаат.На ист начин е погодена структурата на телото на лицата со посебни потреби.Преку ослабувањето на мускулатурата на внатрешните меки ткива, значително се пореметува врската меѓу коските и зглобовите.Коските и зглобовите служат како рамка на целокупната телесна структура, тие се нејзина потпора.
Со нарушување на нивната нормална положба доаѓа до деформирање, искривување на соодветните мускули и нерви кои го пратат скелетот.Крен резултат- мускулите не можат правилно да го спроведат електричниот сигнал кој доаѓа од мозокот, а со тоа и целокупното управување на телото преку централниот нервен сиситем станува невозможно.
ABR нуди решение за поширок спектар проблеми како што се
Општа здравствена сосотојба
Подобрување на општата здравствена состојба , подобрување на дишењето,голтањето,џвакањето,пневмонија, дигестивни проблеми, констипација,болки.....
Различни ментални сосотојби:
Хиперактивност, проблеми со концентрација и внимание, напади,интелектуално заостанување.....
Структурални состојби:
Сколиоза, дисликација на колкови.......
Моторни функции:
Различни нивоа на спастицитет,тонус на мускулите,слабост на зглобовите која предизвикува ограничувања на моторните функции (од мали нарушувања на фината моторика, до висок степен на ригидност).
Сите овие ограничувања не водат кон еден заеднички проблем- слабост на внатрешниот тонус на телото..Нашиот метод ќе ги зајакне како површинските слоеви,од кожата до коските,така и слоевите кои се наоѓаат најдлабоко во телото.Во тој смисол ние зајакнуваме се.
На тој начин се добива широк спектар на подобрувања подобрен вид, подобрена контрола на очите,концентрација,говор,слух,дишење,дигестија,моторни функции,ослободување од болка,јакнење на зглобови....
ЗАКОН НА ПРИРОДАТА
При јакнење на тонусот на телото Биомеханичката рехабилитација ги користи законите на природата.Ние имаме една поговорка Никој учен не се родил.И тоа е точно така.
Не постои новороденче кое оди и зборува.Дури и кај здрави деца целокупниот психо-моторен развој поминува низ неколку фази контрола на глава, седење,лазење, стоење итн...Овие фази се поврзани со промените кои настануваат во телото во време од 12 месеци нормален развој.
Затоа безразлика на која возраст е пациенот кога започнува со ABR мора да се следат природните фази на развој на здраво новороденче.
Опоравувањето на телесниот тонус не се случува преку ноќ.
Меѓутоа со интензивна примена на ABR по 3 часа на ден напредокот не изостанува.Методот е практичен и спроведлив во домашни услови, се што ви треба се вашите раце.
ABR не користи медикаменти од никаков тип.
Subscribe to:
Posts (Atom)